Reklama
Ewakuacja ma na celu ochronę ponad 860 000 osób mieszkających na obszarach bezpośrednio zagrożonych. Mieszkańcy musieli opuścić swoje domy i przenieść się do bezpiecznych stref.
Dokładne dane dotyczące liczby ewakuowanych i zakresu szkód nie zostały jeszcze podane, ale wiadomo, że 84-letnia kobieta, która wróciła do domu po ewakuacji, zmarła.
Reklama
Badanie orzecha brazylijskiego (Bertholletia excelsa) przeprowadzone przez zespół naukowców z Instytutu Biologii Towarzystwa Maxa Plancka ujawniło znaczny spadek jego różnorodności genetycznej w ciągu ostatnich 20 000 lat. Wpływ kolonizacji europejskiej, wylesianie i zniknięcie dużych zwierząt, które ułatwiają rozprzestrzenianie się nasion, miały negatywny wpływ na populację tego ważnego gatunku amazońskiego lasu deszczowego.
Przeanalizowano 270 próbek orzechów brazylijskich, ujawniając ponad 126 000 wariantów w genomie. Jednak terytoria zarządzane przez rdzenne społeczności wykazywały większą różnorodność genetyczną. Podkreśla to znaczenie tradycyjnych praktyk zarządzania gruntami w utrzymaniu odporności ekosystemu.
Reklama
Naukowcy zaproponowali nową hipotezę dotyczącą migracji drzew między ekosystemami lasów deszczowych Amazonii i Atlantyku. Badanie przeprowadzone przez zespół kierowany przez dr Jamesa Nicholsa z Uniwersytetu w Edynburgu wykazało, że drzewa wykorzystują rzeki jako „autostrady” do przemieszczania się. Pomimo suchych regionów, które je oddzielają, oba ekosystemy mają wiele wspólnych gatunków drzew.
Analiza genetyki 164 gatunków drzew Inga pozwoliła naukowcom prześledzić ich ewolucję i migrację. Zidentyfikowano od 16 do 20 przypadków udanego zakorzenienia drzew z Amazonii w Lesie Atlantyckim, co miało miejsce w całej historii, nie tylko w wilgotnych okresach klimatycznych. W przeciwnym kierunku migrację odnotowano tylko raz lub dwa razy.
Reklama
W brazylijskim stanie Rio Grande do Norte. W Rio Grande do Norte w Brazylii, w mieście Piranhas, znajduje się gigantyczne drzewo nerkowca. Według legendy zostało ono zasadzone w 1888 roku przez miejscowego rybaka, który później zmarł w jego cieniu w wieku 93 lat. Chociaż dendrolodzy uważają, że drzewo ma co najmniej tysiąc lat.
Rozmiar tej rośliny jest porównywalny do 70 zwykłych drzew nerkowca, a aby zobaczyć całą roślinę, potrzebna jest specjalna platforma widokowa. Roślina produkuje ponad 60 000 owoców rocznie i przyciąga wielu podróżników.
Reklama
W ostatnich latach dziesiątki tysięcy turystów odwiedzają Antarktydę, a tysiące naukowców pracuje na stacjach polarnych. W ten sposób jeden z najbardziej dziewiczych zakątków Ziemi doświadcza coraz większego wpływu antropogenicznego. Przedmiotem nowego badania jest kwantyfikacja poziomów mikrocząstek w pokrywie śnieżnej Antarktydy, zwanych czarnym węglem. Cząsteczki te są emitowane ze spalania paliw i wpływają na współczynnik odbicia lub „albedo” śniegu, a tym samym na jego topnienie.
W innych częściach planety czarny węgiel jest również emitowany przez pożary lasów i może rozprzestrzeniać się na duże odległości. Antarktyda jest jednak odizolowana od świata przez wiatry okołobiegunowe, a źródła zanieczyszczeń są bardziej zlokalizowane. Należą do nich pojazdy, w tym statki i platformy badawcze.
Reklama